dat doet het nu zeker, ik zit op dit moment namelijk op het vliegtuig te wachten. en natuurlijk weer genoeg avontuur meegemaakt.

Het was namelijk veel werken voor mij. de vrijwilliger waar ik mee samenwerkte is ziek naar huis gegaan het weekend van semana santa en niet meer terug gekomen wat betekende dat ik mijn laatste 3 weken zo goed als alles alleen heb gedaan. ik sliep dus bij de jongens en was veel alleen met mij. hoewel dit niet het werk van een vrijwilliger hoort te zijn, ben ik er content mee. dit omdat het als stage een super grote ervaring is. Het is dan ook wel echt mijn droom geworden om hier te gaan werken ooit. of ieder geval met echt deze jongeren en op deze manier!

daarnaast natuurijk nog steeds veel naar zwembaden met ze geweest. veel ijs gegeten en ben ik vorig week mijn laatste weekend gaan koken voor de kinderen. wat inhoud pizza en lasanga zoals ik weet hoe ik het moet maken. super leuk en lekker, daarnaast had ik hier zelf al super veel zin in en vonden de jongen het super lekker. punten gescoord dus. Ook ben ik dat weekend mee genomen door de coordinator van het project naar een weekendje weg om ven te chillen. Naar banos, waar ik al vaker was geweest maar nooit echt veel, hier woont de familie van zijn vrouw midden in het stadje en zijn we savonds lekker uit even geweest chill gedaan en zondag terug naar het project gegaan.

dan afgelopen week was een don bosco week, ik heb nog nooit zoveel kerk gezien of gehoord en kan voorlopig geen ker meer zien, in 5 dagen tijd 5 keer naar mis geweest, als ik nu niet naar de hemel ga weet ik het ook niet meer. het was wel heel leuk want het was samen met andere ogranisaties van ambato en waren er 2 padres veel op het project. Dan ben ik zelf woensdag ook naar naar banos geweest dit op soueveniertjes voor nederland te kopen en voor de jongens. 1 bummer ik kon niks maar dan ook niks voor dejongens vinden. dus zonder iets voor dejongens naar huis op de hoop iets in ambato te vinden. donderdag nog snel de stad in geweest samen met 1 van dejongens om iets te vinden en ja hoor want vinden we, in een 0.50 cent winkel. HOLLAND armbaden. dus gekocht iets lekkers gegeten en terug naar het project gegaan, waar er savonds nog activieiten ook met de externe kinderen waren en daarna met de interntjes afscheid genomen. wat samen ging met heel veel tranen, tranen tranen en nog eens tranen. ze hebben allemaal in mijn boekjes geschreven nog wat mooie woorden tegen me gezegd hun naam op de ecuadoriaanse vlag gezet en me heel veel kusjes en knuffels gegeven.

dan vanmorgen was het mijn laatste ochtend met de jongens dus rustig aan, veel muziek e dansen en heb ik ze allemaal mee naar school gebracht. waarna ik op het terein nog wat fotos voor ze heb uitgeprint, de laatste misheb meegepakt en daarnaa met de padre naar quito ben gegaan. waar ik de middag heb doorgebracht op het project, en daar dus de kinderen heb geholpen en al meteen mijn jongens ben gaan missen. deze avond mezelf nog helemaal bezeken van het lachen. dit aangezien er in quito super veel binnelandse vrijwilligers zijn. Wat inhoud dat we met zen alle hebben gegeten en gelachen en ze hebben nog voor me gezongen, een kaart aan me gegeven met super lieve woorden, en nog een shirt van het project heb gekregen van de padre. daarna was he snel de auto en in en dan zit ik nu dus hier te wachten en mag ik over 40 min gaan boarden en ben ik morgen ochtend in NYNY, !!!!